روز هشتم

 سَنه دویست و شصت وفات امام حسن عسکری علیه السلام واقع شده و حضرت صاحب الامر صلوات الله علیه بمنصب جلیل امامت فایز گردیده مناسب است آن دو بزرگوار را در این روز زیارت کردن .

روز نهم

 روز عید بزرگ و روز عید بقر(شکافتن) است ، و از برای آن شرح بزرگی است که در جای خود ذکر شده ، و روایتی نقل شده که هر که در این روز چیزی انفاق کند گناهانش آمرزیده شود . و گفته اند که مستحب است در این روز اطعام برادران مومن و خوشنود گردانیدن ایشان و توسعه دادن در نفقه و پوشیدن جامه های نو و شکر و عبادت حق تعالی کردن و این روز روز برطرف شدن غمها است و روز بسیار شریفی است ، و چون روز هشتم ماه وفات امام حسن عسکری علیه السلام بوده این روز روز اول امامت حضرت صاحب الزمان ارواح العالمین فداه و سبب مزید شرافتش خواهد بود .

روز دوازدهم

بقول جناب کلینی و مسعودی و مشهور بین عامّه ولادت با سعادت حضرت رسول صلی الله علیه و آله است، و مستحب است در آن دو رکعت نماز در رکعت اول بعد از حمد سه مرتبه قل یا ایها الکافرون و در دوم سه مرتبه توحید ، و در این روز نیز آن حضرت به مدینه ورود فرمود ، و شیخ فرموده که در مثل چنین روز از سَنه صد و سی و دو دولت بنی مروان منقضی شد .

روز چهاردهم

 سَنه شصت و چهار یزیدبن معاویه به درکات حجیم شتافت و در اخبار الدّوَل است که یزید بمرض ذات الجنب در حوران از دنیا رفت ، جنازه اش را به دمشق آوردند و در باب صغیر او را دفن کردند و قبرش اینک مزبله میباشد و سنین عمرش به سی و هفت رسیده بود و خلافتش سه سال و نه ماه طول کشید .

شب هفدهم

شب ولادت حضرت خاتم الانبیا صلوات الله علیه و شب بسیار مبارکی است ، و سید نقل کرده که در مثل چنین شب نیز قبل از هجرت بیکسال معراج آن حضرت بوده .

روز هفدهم

بنابر مشهور بین علما امامیّه روز ولادت با سعادت حضرت خاتم الانبیا محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله است و معروف آنست که ولادت با سعادتش در مکه معظمه در خانه خود آن حضرت واقع شده در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفیل در ایام سلطنت انوشیروان عادل، و نیز در این روز شریف سنه هشتاد و سه ولادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام واقع شده و باعث مزید فضل و شرافت این روز گردیده،بالجمله اینروز روز بسیار شریفی است ، و از برای آن چند عمل است :

 اول غسل ، دوم روزه و از برای آن فضیلت بسیار است ، و روایت شده که هر که این روز را روزه بدارد ثواب روزه یکسال خدا برای او بنویسد ، و این روز یکی از آن چهار روز است که در تمام سال بفضیلت روزه ممتاز است ، سوم زیارت حضرت رسول صلی الله علیه و آله از نزدیک و دور ، چهارم زیارت امیر المومنین علیه السلام بهمان زیارتی که حضرت صادق علیه السلام کرده و تعلیم محمدبن مسلم فرموده و بیاید انشاالله در باب زیارات .

 پنجم در وقتیکه روز بلند شود دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه اِنّا اَنزَلناهُ و ده مرتبه توحید و بعد از سلام در مصلای خود بنشیند و این دعا را بخواند :« اَللهُمَ اَنتَ حَیٌ لا تَموُتُ » و این دعا مبسوطی است و چون سندش را منتهی به معصوم ندیدم مراعات اختصار را همّ دیدم ،هر که طالبست رجوع به زاد المعاد نماید . ششم آنکه مسلمانان این روز را تعظیم بدارند و تصدّق و خیرات بنمایند و مومنین را مسرور کنند و به زیارت مشاهد مشرَفه روند .

(مفاتیح الجنان،ص 507-504)